——
گفته بودم که من مهربانتر و خشنتر، دیوانهتر و عاقلتر، مغرورتر و خاکیتر، همراهتر و تنهاتر، سادهتر و پیچیدهتر، فقیرتر و داراتر، آرامتر و عصبانیتر، مردتر و بچهتر، باهوشتر و خرتر، مؤمنتر و کافرتر، ریزبینتر و دریابازتر، دقیقتر و بیخیالتر، خوشباورتر و کنجکاوتر، بامرامتر و لاتتر، زمینیتر و عقابتر، باوفاتر و بیقیدتر، سنگتر و عاشقتر و عاشقتر و عاشقتر از آنم که در تصور تو بگنجد. تمام خواستهی من در یک کلمه خلاصه میشد؛ فقط یک چیز میخواستم که مرا از اینهمه تضاد و چالش و ستیز ، بهاندازه نگه دارد، و نداشتم.
تلخ میسوزد این چراغ از شب تا صبح از صبح تا شب، ولی میسوزد…
تمامی حقوق طبق قوانین مالکیت معنوی جمهوری فدرال آلمان محفوظ است | با احترام و عشق ساخته شده توسط دانیال کشانی
3 Antworten
نه …عاشق نبودی،اگر بودی که خواسته ای نداشتی!حتی یک کلمه…حتی نه فقط عشق.
من برایت شاخه های گل پرتاب میکنم…کنار پایت ،به زمین می افتند. من توی تاریکی تماشاچی ها نشسته ام،تو وسط روشنی سن…
چه گفتی ؟! اینها سنگهاییست که از تاریکی به طرف پنجره ات پرتاب میشود؟
😡
نه هر که چهره برافروخت دلبری داند نه هر که آینه سازد سکندری داند