——
دور میز شام یک کیک شانس کوچولوی رنگی هم گذاشته بودند کنار بشقاب. هر کس بازش کرد و کلی خندیدیم. مال من آخری بود: «از سنگهای جلو پاهات هم راه میسازی.» بهش گفتم: «تو، شعر اگر نباشی، حتا اگر نباشی، بودن کدام است؟ بُنچاقِ سال نو به نام کیست؟» وقتی برگشتم آهنگ رمان "یک سونات و شش مهتاب" از شهر برلین تا شهر نیس توی اتاقم پیچیده بود، با ضرباهنگی تندتر از نبض من…
سال نو میلادی مبارک. ۲۰۱۶ تمام شد، روسیاهیاش به زغال ماند و تصویرش در آغوش باد در پیچ یک جاده ناپدید شد. امیدوارم سال ۲۰۱۷ خودش را از تاریکی و سیاهی و کشتار سال پیش برهاند. امیدوارم سال جدید مثل خورشید سرشار از روشنی و راستی و مهر باشد.
تمامی حقوق طبق قوانین مالکیت معنوی جمهوری فدرال آلمان محفوظ است | با احترام و عشق ساخته شده توسط دانیال کشانی
5 Antworten
به به
حس خوب این پست شما سر حالم اورد معروفی عزیز
به به
واقعا به به
از ایران (خراسان) به برلین
سال خیلی خوبی باشه براتون
آمین
تا جاری شدن صلح در درون و بازتابَش در بیرون
که قافیه شعر های بودن ها چه بی ریخت میشود از نبودن ها
سلام آقای معروفی نازنین
دلتنگتان شدم. گاهی میام و به وبلاگ تان سر می زنم. دوست دارم فضای وبلاگ تان را. اگر چه وبلاگ ها با ورود تلگرام ها و وتزاپ ها مهجور افتاده اند. اما حس و حال خوبی دارند وقتی پنجره شان را باز می کنیم.
سلامت باشید همیشه نویسنده محبوب من.
——————-
ممنونم فروغ عزیز